Kinderen

Draagdoek

Je bent zwanger en meteen slaat de mama-mafia toe: dit moet je zeker doen en, oooooo nee dat is zoooooo slecht. De drang om je kind het beste van het beste te geven in combinatie met de stroom van hormonen die door je lijf vliegt zorgt er voor dat je er bijna geen weerstand aan kan bieden. Maar gezien het verlies van onze zoon in 2012 en de angst dat dit weer zou gebeuren durfde ik niks te kopen. Ik wou dat het anders was geweest, maar het had ook 1 voordeel: ik durfde niks te kopen. Tegen de tijd dat Veere geboren en eindelijk thuis was na 8 weken ziekenhuis, kon ik redelijk weerstand bieden tegen de mama-mafia. (ieder nadeel heeft dus inderdaad zijn voordeel).

Door dat de ergste zwangerschapshormonen uit mijn lijf waren, kon ik iets helderder denken over het draagdoek/zakkendilemma, daarnaast kreeg Veere in verband met haar vroeggeboorte fysiotherapie aan huis. Dus in plaats van mij op internetfora gek te laten maken heb ik het er maar de fysio  over gehad. Haar reactie was naast verbazend nuchter ook erg prettig. Haar mening was, zolang ze lekker wijdbeens kunnen zitten, maakt het niet uit of het een doek of draagzak is. Beide helpen tegen problemen die kinderen kunnen hebben met hun heupen (het bij jullie misschien wel bekende heupdysplacie), dus dames vind je de baby-born lekker zitten, gewoon gebruiken, mijn man heeft de voorkeur aan deze manier van dragen boven de draagdoek. Ook op mijn vraag of zelf maken van een doek veilig genoeg was, was ze duidelijk. Het principe komt uit afrika melde zij: En daar kopen ze ze ook niet in de peperdure babyzaak maar maken ze ze ook zelf, dus ik zie het probleem niet. Zolang ik mij aan een paar regels hield was ik vrij om hem volledig naar eigen idee te maken. Ik moest er op letten dat de stof niet te slap wordt van veelvuldig gebruik, en dat ik een natuurlijk materiaal nam om dat de stof wel goed moet ademen en het niet te warm werd voor Veere. Aangezien ik stretchstof wilde werd het dus katoen. Een ander probleem dat ik heb is dat mijn handen niet al te veel kracht hebben, de reguliere doeken kreeg ik niet goed geknoopt. De stof is bij deze doeken aan het einde even breed als in het midden, en ik krijg daar gewoon niet een goede knop in die stevig genoeg is. Met dit probleem in mijn achterhoofd ben ik samen met een ergotherapeut, die ik in verband met mijn eigen gezondheid heb aan het ontwerpen gegaan. Op verschillende sites ben ik gaan kijken naar de verschillende knoopmogelijkheden. We kwamen er achter dat er erg veel manieren zijn. Op aanraden van de ergo heb ik voor een knooptechniek gekozen die mijn onderrug en schouders zoveel mogelijk ontlasten. Hiervoor had ik een doek nodig van tussen de 5 en 6 meter. Met een stuk stof hebben we samen gekeken tot waar het stretchgedeelte van de stof bij mij moest komen (even voor de duidelijkheid: ik ben niet super dun maar ook niet dik, eigenlijk heel gemiddeld). We kwamen er op uit dan het voor mij het beste was als het stretchgedeelte ongeveer 4 meter zou moeten zijn. Om te knopen heb ik aan beide kanten een niet rekbare stof bevestigd (plusminus 80 cm is genoeg), die in een punt loopt. Hierdoor hoef ik geen enorme hoeveelheid tot een stevige knoop te "strikken" en kan ik hem inplaats van achterop aan de voorkant vast maken, wat weer een ontlasting is voor mijn schouders.

Ook heb ik er voor gekozen niet de hele breedte van standaardstof te gebruiken, met de 140cm die normaal is werd het allemaal veel en veel te dik en daardoor te warm voor Veere. ik heb de stretchstof daarom gehalveerd en de 2 delen aan elkaar gezet. Naast dat het een flinke kostenbesparing is, (je hebt toch 2 meter minder nodig) bleek het ook nog eens een heel groot voordeel te hebben. De naad die nu in het midden ontstond geeft iedere keer bij het om doen weer heel makkelijk het midden aan. 

Nu even de werkwijze:

Ik heb 2 meter dikke stretchstof gekocht (wel van een natuurlijk materiaal nemen, in verband met de ademende werking). Deze heb ik de lengte in 2 gelijke delen geknipt. De twee delen heb ik aan 1 kant met elkaar verbonden en afgewerkt. Voor het uiteinde heb ik een katoen genomen met een leuk motief. (voor een normaal postuur van de moeder heb je ongeveer 80 cm meter nodig, je zult dus even naar je eigen figuur of dat van degene voor wie je hem gaat maken kijken of het meer of minder zal moeten zijn) de stukken moeten even breed zijn als de stretchstof (is dat niet het geval, sommige hele leuke stoffen zijn helaas maar 110 breed dan knip je de stretch doek ook licht in 2 punten), vervolgens knip je twee "punten" uit deze stof en zet ze aan de beide einde van de doek. De afwerking heb ik met mijn lockmachine gedaan, maar heb je deze nu niet dan kan je ook een brede zigzagsteek nemen. Verder heb ik geen naden omgeslagen om de rekbaarheid zo groot mogelijk te houden. Voor een speels effect kan je ook een heel andere kleur garen nemen dan de doek zelf heeft.

Zelf knop ik de doek op de manier uit het filmpje dat je kan vinden via deze link, nu Veere wat ouder is zet ik haar ook wel eens met haar gezichtje naar voren, als ze nog groter wordt, ga ik op internet weer andere knop mogelijkheden zoeken. Maar op onze zoektocht naar de beste doek voor mijn handen kwamen we wel tot de conclusie dat ik met deze doek de meeste mogelijkheden had. En mocht blijken dat ik ooit een andere nodig ga hebben dan pluis ik weer uit hoe ik hem kan maken (en zet ik die werkbeschrijving weer hier neer) waardoor hij naast prettig en veilig voor Veere ook nog eens hanteerbaar blijft voor mij. Al weet ik niet of met mijn rug het mogelijk is om haar al te lang te dragen. 

Mocht je de doek nou niet zelf willen maken, ik maak ze ook op bestelling, de prijzen zijn vanaf 30 euro en de kleuren e.d altijd in overleg. Voor informatie kan je altijd een bericht bij de reacties neer zetten of een mail naar mij sturen.

Als extra tip voor moeders die net als ik wel eens gebruik moeten maken van een rolstoel, Tot de leeftijd van 2 jaar weet ik dat met verschillende mogelijkheden van knopen je je kleintje mee kan nemen terwijl jij je handen vrij hebt om de rolstoel voort te bewegen. Naast Veere heb ik 1 van haar nichtjes aan het einde van een lange dag Artis mee op schoot genomen, terwijl ze heerlijk bij mij op schoot hing en goed vast zat en ze eventueel in slaap zou kunnen vallen.